Sunday, 18 October 2015

MEMANCING


Korang minat memancing tak? Mungkin ada di antara korang begitu minat dengan aktiviti memancing tak kiralah di darat mahupun di laut dalam. Bagi kaki-kaki pancing tegar, sudah tentu sanggup berhabis dan berbelanja besar demi kepuasan memiliki peralatan memancing yang canggih mahupun memilih lokasi strategik dan ideal untuk memancing.

Bagi aku, dulu aku cukup suka memancing. Asal balik kampung, kalau takda aktiviti nak dibuat, aku pinjam cangkul arwah atuk dan mencangkul di belakang rumah. Aku mencangkul bukan untuk bercucuk tanam, sebaliknya aku ingin mencari cacing sebagai umpan memancing. Kalau tiada ranting kayu, lidi penyapu pun jadi. Aku minta arwah nenek sedikit benang jahit untuk aku ikat di hujung lidi menjadi joran. Aku tak pakai mata kail sebaliknya aku sekadar mengikat saja umpan cacing di hujung benang joran itu tadi. Hasilnya dapatlah ikan-ikan kecil.

Walaupun dulu aku suka memancing, tapi sekarang hobi tu dah pun aku tinggalkan. Entahlah rasanya aku dah tak berminat lagi dengan hobi tu. Joran memancing professional yang banyak kaki pancing gunakan tu pun tak pernah aku guna. Aku rasa macam hobi tu terlalu membuang masa. Tapi aku tak tahulah mungkin pendirian aku tak sama dengan orang lain kot. Iyelah masing-masing ada minat masing-masing dan kepuasannya masing-masing sendiri yang rasa.

Selain aku rasakan ianya membuang masa, sebenarnya ada lagi satu perkara yang membuat aku tak meminati aktiviti memancing ini. Aku kesian kat ikan-ikan yang menjadi mangsa mata kail. Sudahlah ditipu, termakan mata kail yang tajam pula tu. Cuba kau bayangkan kalau mata kail tu tersangkut kat mulut engkau sendiri, sakit tak? Begitu juga dengan ikan yang kau pancing tu. Merana dia selama mana mata kail tu tertusuk di mulutnya dan selama mana nyawanya belum tercabut. Inilah sebab kenapa aku tak suka memancing lebih-lebih lagi menggunakan joran bermata kail.

Aku tahu kaki-kaki pancing memang takda terfikir pasal ni. Apa yang mereka pentingkan adalah kepuasan diri masing-masing. Tapi aku tak katalah yang memancing itu berdosa. Memancing pun boleh menjadi sumber rezeki seseorang. Pada aku, takda masalah besar kot. Cuma aku harap sangatlah kaki-kaki pancing ni kalau memancing tu apabila umpan mata kail dah dimakan ikan, janganlah pulak korang lepaskan balik ikan-ikan tu ke dalam air. Dah kau lukakan makhluk-makhluk tuhan tu lepas tu kau lepaskan balik seolah-olah kau sengaja nak bermain-main, tak eloklah macam tu. Dah pancing, ikan tu dah mati, bawalah balik untuk dimasak.

Ini sekadar pandangan aku sahaja. Aku tak bermaksud pun untuk menghakimi orang lain apatah lagi untuk menghukum. Aktiviti ini pun sihat sebenarnya selagi mana ianya tidak seperti sebagaimana yang aku hujahkan tadi dan tidak melibatkan unsur-unsur yang tak baik seperti judi misalnya. Apa-apapun, buat kaki-kaki pancing, selamat memancing.

No comments:

Post a Comment